Meer informatie over het werk van Hanna Mobach op www.hannamobach.nl.
Dit blog ontstond op het moment dat ik verslag deed van de onthulling van ‘Cape’ op zijn nieuwe plek in het Krommerijnpark in Utrecht (zie de afbeelding boven) op 30 juni 2015, waarbij Hanna act de présence gaf.
Nadat we, in nauwe samenwerking, de website met het totaaloverzicht van haar werk voltooid hadden: www.hannamobach.nl, leek mij dat oeuvre nog levend genoeg om recente ontwikkelingen bij te houden.
Later ging ik in het Amsterdamse op zoek naar ‘Naatje’, een beeld dat Hanna uit haar Pantheon verbannen moest hebben – maar, wat had zij misdaan, dat ze zo’n wreed lot moest ondergaan…? Dat maakte mij des te nieuwsgieriger.
In januari 2012 heeft Hanna zelf nog vroeg werk van haar familie gedocumenteerd. Na haar overlijden ontvingen mijn vrouw Klaaske en ik de dozen met de nauwkeurig bijgehouden archiefmappen van haar eigen werk, met foto’s en beschrijvingen van de vele avonturen die ze ondernomen had. Een vrijwel onuitputtelijke bron van materiaal, waar een enorme ijver én een grote vreugde vanaf spatte. Resultaat van een vervuld leven, waarin ze geen seconde te verliezen had – maar zich soms ‘verloor’ in de meest wonderbaarlijke projecten. Zoals ‘Bootjes’: haar sublieme uiting van dankbaarheid voor de steun die ze ondervond van de medewerkers van het hospice, die Maarten, haar man, in zijn laatste dagen verzorgden.
Uit dat werk is hier een – voorlopige – keuze gemaakt, die geheel voor mijn eigen verantwoording komt.
Hein Zeillemaker, webmaster www.hannamobach.nl
Bruikleen Maarten Houtman, Bilthoven, 1974/75.
